ஆயா முகத்தில் நீ கண்விழிக்க…
அலுவலக வாசலில் நான் இருப்பேன்…
தூக்கி உனைக்கொஞ்சிட கனவுடன் நான் வருவேன்…
தூக்கத்திற்கு இரவில் அழுது கொண்டு நீ இருப்பாய்….
உறங்கும் நேரம் மட்டும் உனை நான் ரசிக்கிறேன்…
உன்விழிகள் கலங்கும்போது கைப்பேசியில் தாலாட்டுகிறேன்…
தேம்பி அழ தாய்மடி என்றும் கிடைத்தது எனக்கு…
தாய்ப்பாலும் புட்டிப்பாலாய் மாறிப்போனது உனக்கு…
தவறி நான் விழுந்துவிட்டால் பதறிப்போய் வாரியணைப்பாள் என் அன்னை…
முதல் அடி எடுத்து நீ வைத்ததை புகைப்படத்தில் நான் பார்த்தேன் உன்னை…
வீட்டுச்சுமை வேலைக்கு தள்ளியது என்னை…
வீட்டுக்குள்ளே அந்நியமாக்கியது உன்னை…
கருவில் சுமந்த உன்னை கையில் சுமக்க நேரமில்லை…
உயிரில் கலந்த உன்னை உச்சிமுகர காலமில்லை…
அலுவலகத்தில் இருந்தாலும் ஆசை நெஞ்சம் உன்னுடன்தான்…
கணினி முகம் பார்த்தாலும் என் கண் முழுதும் உன் உருதான்…
என் கண்ணீருக்குள் கலையாத காவியம் நீ…
என் உயிருக்குள் கலந்த இன்னொரு உயிர் நீ…
நம் கடன்தீரும் நாளும் ஒருநாள் வரும்…
உனைக் கட்டியணைத்துக் கொஞ்சும் நாளும் வரும்…
காத்திரு மகளே… இந்த Corporate தாய்க்காக…
Like this:
Like Loading...
Related
Published by ராஜேஷ் லிங்கதுரை
ராஜேஷ் லிங்கதுரை என்னும் நான் பிறந்தது தூத்துக்குடிக்கு அருகில் இருக்கும் முள்ளக்காடு என்னும் கிராமம். கல்லூரியில் சேர்ந்த முதல் நாள், ஆசிரியர் உனக்கு எந்த ஊர் என்று கேட்டபோது, எனது ஊர் முள்ளக்காடு, எனது ஊருக்கு அருகிலேதான் தூத்துக்குடி இருக்கிறது என்று சொன்னேன். அவருக்கு நினைவிருக்கிறதோ இல்லையோ உடன்படித்த நண்பர்கள் அனைவரிடமும் எனது பெயர் முள்ளக்காடு என்று பதிவாகிப்போனது. எனது ஊரின் பெயர் என்னை விட்டுப் பிரிக்க முடியாதது.
பொறியாளர் பட்டம் பெற்று பின்பு வணிகவியல் மேலாண்மையும் படித்து, இரண்டுக்கும் தொடர்பில்லாத மென்பொருள் துறையில் வேலை. சாதி, மதம் போன்ற அடையாளங்கள், அரசாங்க அடையாள அட்டைகளுக்கு மட்டும்தான். வாழ்வில் சாதி, மதம் இரண்டையும் வெறுத்து ஒதுக்கி பல ஆண்டுகள் ஆகிறது. பகுத்தறிவாளன் என்ற சொல்லாடலைப் பயன்படுத்த விரும்பவில்லை. பகுத்தறிவு மனிதனாய்ப் பிறந்த எல்லோருக்கும் பொதுவானது. நான் கடவுள் மறுப்பாளன். பிறந்ததும் பிழைப்பதும் வேறுவேறு இடம் என்பது சங்ககாலத்தில் இருந்தே தமிழர்களுக்கு பழக்கமான ஒன்றுதான். தற்போதைய உறைவிடம் சென்னை என்றாலும் அதுவும் மாற்றத்துக்கு உட்பட்டதுதான்.
View all posts by ராஜேஷ் லிங்கதுரை